هوشیار باشیم محدودیتها، بهانه هایمان نباشند؛ از آنها پل بسازیم.
همه ما در زندگی ممکن است محدودیت هایی داشته باشیم. این یعنی ما در دنیایی زندگی میکنیم که هیچ چیزی قطعی و کامل نیست. این روزها و درگیری ما با کرونا محدودیت های ما را نیز بیشتر کرده است. ممکن است به دلیل محدودیت های کاری بهانه هایی با خودمان بیاوریم. مهم ترین توانایی انسان خردمندی او است. این هوشمندی انسان است که ما را برای زندگی بهتر و راحت تر آماده میکند. اینکه بفهمیم محدودیت هایی داریم. مثلا همزمان نمیتوانیم چند جا کار کنیم. کار تمام وقت با شرایط امروز ما همسو نیست. همیشه باید از بین فرصت های شغلی انتخاب کنیم.
افراد زیادی را می توانیم مثال بزنیم که از محدودیت هایی که داشته اند پل ساخته اند. برای عبور به سمت چیزهایی که بیشتر دوست داشتند.
همیشه محدودیت هایی داریم
اینکه در این روزهای کرونا مجبوریم از منزل کار کنیم. محدودیت کمی نیست شاید روزهای اول فکر میکردیم که جالب باشد. آلان این محدودیت را باید برای انجام بهینه تر کارها و فعالیتها استفاده کرد. در هر مقطعی از زندگی ممکن است محدودیت های داشته باشیم. در دوران دانشجویی محدودیت این که باید زمانی را به درس و دانشگاه اختصاص دهیم. بعد از دانشجویی محدودیت های مالی و اینکه درآمد های اولیه ما بسیار کم بود. در دورانی که نقش های والدی را برعهده میگیرم و پدر یا مادر شده ایم هم محدودیت زمان.
این روزها بیشتر از قبل محدودیت های مکانی برای اشتغال برداشته شده است. برای کار کردن دیگر لازم نیست حتما به محل کار برویم ولی محدودیت های زمانی هنوز هم برای ما چالش است. برای برطرف کردن محدودیت های زمانی استفاده از ابزارهای مدیریت زمان، داشتن برنامه زمانی برای کارها، نرم افزارها و اپلیکیشن های مربوطه و .. همگی به برطرف کردن محدودیت زمانی کم میکند. پیشنهاد میکنم برای مدیریت بهتر زمان پادکست های هلی تاک رو گوش بدید.
ولی مهمتر از همه راه کارهایی که ممکن است هر کدام از ما داشته باشیم.
نگاه ما است که سعی کنیم از محدودیت هایمان پل بسازیم.
